موج جدید دیگر ستیزی از راه رسید، با ایجاد اضطراب و نگرانی برای مردم ایران در این شرایط پرفشار اقتصادی تقویت شد و نهایتا به جان مهاجران و پناهجویان افغانستانی افتاد. آزار فیزیکی و روانی شهروندان گریخته از جهنم طالبان توسط عدهای افراد قلدر و بیاعتنا به قوانین و منش انسانی اتفاق تازهای نیست. اینها چه کسانی هستند که با چشم بسته حمله میکنند؟ چرا سیاستمداران سکوت کردهاند؟ چرا جلوی ویران کردن فضای همدلی که بسیاری از مردم ایران با خون دل و در شرایط سخت اقتصادی ساختهاند گرفته نمیشود؟ این خشونتها دامن کودکانی را خواهد گرفت که به کشور ما پناه آوردهاند. مسئولیت هر گونه خشونت، نفرتپراکنی و دیگر ستیزی با کسانی است که در مقابل این اتفاقات یا تشویق کنندهاند یا ساکت.
انجمن یاری کودکان در معرض خطر با توجه به مشاهدات میدانی و ترس و وحشت ایجاد شده در کودکان، زنان و مردان افغانستانی ساکن ایران، انتظار دارد متولیان امور کشورمان در ارتباط با مسائل پیش آمده، سیاست درست اتخاذ کرده و برای پیشگیری از ادامهدار شدن این روند اقدام کنند. اطلاع رسانی از طریق رسانهها و هشدارهای بموقع در جلوگیری از تبلیغات سوء و تحریک آمیز در معابر شهری و فضای مجازی میتوانند از گسترش دامنه خشونت جلوگیری کرده و از التهاب بوجود آمده بکاهند. حق کودکان، جوانان و مردمان پناهنده این نیست که برای داشتن یک زندگی امن مدام دستخوش آوارگی و فقر و دربدری گردند. ایجاد شرایط امن زندگی برایشان سخاوت نیست، بلکه وظیفهای است تا با همزیستی بتوانیم به سلامت پایدار جوامع کمک کنیم.
