۱۹ سپتامبر، صدمین سالگرد تولد پائولو فریره، یکی از مهمترین منتقدین نظام آموزشی و از متفکرین اصلی آموزش رهایی‌بخش است.
فریره منتقد جدی نظام آموزش موجود بود و از آن به عنوان «آموزش بانکی» یاد می کند. او معتقد بود که نظام آموزش موجود، دانش‌آموزان را همچون انبارهای داده‌ای فرض می‌کند که باید توسط معلمان و اساتید پر شود و در این مسیر دانش‌آموزان عاملیتی برای کنترل آن ندارند. نظامی که از پیش بسته‌های آموزشی خود را طراحی می‌کند و بدون در نظر گرفتن تفاوت‌ها و ویژگی‌های هر جمع انسانی، که برآمده از طبقه، ملیت، قومیت، جنسیت، محل زندگی و … آنهاست، آنهای را در کودکان ذخیره می کند.
فریره معتقد بود که آموزش رهایی‌بخش باید برآمده از زیست فرودستان باشد. فرودستان به واسطه تجربه‌ی زیسته خود حامل دانشی هستند که توسط وضع موجود سرکوب شده است و به رسمیت شناخته نمی‌شود. فرآیندی که او از آن به عنوان فرهنگ سکوت یاد می‌کند. وظیفه آموزش رهایی‌بخش، ایجاد فرآیندی برای گفت و شنود بین فرودستان است که طی آن بتوانند به واسطه‌ی تجربه‌ی زیسته خود و شکستن فرهنگ سکوت، دانشی برای تغییر وضعیت خود ایجاد کنند.
مسیری که فریره در آن گام برداشت، مسیری در جهت تغییر وضعیت فرودستان از طریق آموزش رهایی‌بخش بود. مسیری که همواره مورد تهدید حافظان وضع موجود حتی با نام خود فریره بوده است.
در تابستان امسال، برای صدمین سالگرد تولد پائولو فریره نمایشگاهی از پوسترها با عنوان «برای امید، صد سال پائولو فریره» برگزار شد. هدف این نمایشگاه یادبود یک قرن با فریره، بازپس گرفتن خاطره و تفکرش، و اشاعه سرشت رادیکال اندیشه او بود.
چند تصویر از پوسترهای این نمایشگاه را برای در ادامه می‌بینید:
College students pointing and looking at copyspace. isolated on white
